Εγώ έβλεπα πάντα μόνο έναν δρόμο: τον δύσκολο, της αξιοπρέπειας._
Να δένεσαι με ανθρώπους. Να μην αλυσοδένεσαι με καταστάσεις._
Ο χρόνος… με αλλάζει._
Δεν φτάνει το να κάνεις όνειρα, οφείλεις και να τα υπηρετείς… με όποιο κόστος._
Τα “ποτέ” και “πάντα” οφείλουν να ακολουθούνται από “μέχρι τώρα” για να λογαριάζονται για αληθινά._
Οι άνθρωποι είναι σαν τα βιβλία._
Έχει πρόσωπο η ευτυχία;_
-Τί κάνεις; -Αλλάζω._
Πώς αγαπιέσαι; Με το μυαλό ή… την καρδιά;_
Πώς αγαπάς; Με το μυαλό ή… την καρδιά;_
Να μην δραπετεύεις. Να αποφυλακίζεσαι._
Εσύ που κατηγορείς την τύχη σου, τί έκανες για να την αλλάξεις;_
Η ιστορία μου, όπως και αν τελειώσει, ΔΕΝ θα γράφει πουθενά “τα παράτησε”._
Ο τρόπος που αγαπάς τον εαυτό σου καθορίζει και το πώς αγαπάς τον άνθρωπό σου._
Θέλεις να φύγω; Αδιαφόρησε!_
Και τελικά, είχα κάνει πολύ “καλή” δουλειά…_
