[#ΜαζίΒάζουμεΤελεία είναι οι δικές μας λέξεις. Οι δικές σου και οι δικές μου #μαζί.
Οι απαντήσεις σου στο Facebook και στο Instagram στην ενότητα #ΑνΈβαζεςΤελεία κάθε Δευτέρα, τις Τρίτες θα γίνονται κείμενα! #Πάμε;]
2020, ήσουν για μένα πολύ δύσκολη χρονιά σε όλα τα επίπεδα.
Ξεκαθάρισαν και πολλά μέσα μου βέβαια.
Ήσουν μια μεγάλη αποκάλυψη,
ξεπέρασα το όριά μου, ξεχείλωσα τις αντοχές μου. Σχεδόν έσπασα.
Ήσουν μεγάλη δοκιμασία…
2020, πέρα από τον ανιψιό μου, δεν μου έφερες τίποτα. Αντίθετα μου πήρες πάρα πολλά.
Κυρίως όνειρα μου στέρησες.
Όνειρα που προσπαθούσα να κάνω ζωή.
Και αυτό, όχι, δεν σου το συγχωρώ.
2020, με έκανες να πονέσω, να δοκιμαστώ σωματικά μα κυρίως ψυχολογικά.
Με ταλαιπώρησες.
Ήσουν μια μεγάλη απογοήτευση, μια επίπονη συνέχεια του 2019.
Γιατί;!
Ήσουν όμως και ένα μεγάλο μάθημα και ένας αλησμόνητος δάσκαλος θα μείνεις.
Ήσουν ποικιλόμορφα εξελικτικό και ας με βασάνισες. Και ας έχασα τόσα…
2020, υπήρξαν μέρες που θεώρησα ότι είσαι η καταστροφή μου. Ότι βουλιάζω και πάλι.
Υπήρξες ο γύπας και ήμουν ο Προμηθέας.
Μου ξερίζωσες τα σωθικά. Με ρήμαξες.
2020, ήσουν πρόκληση με πολλά εμπόδια, καθημερινή προσπάθεια επιβίωσης.
Έβαλες τον πήχη πολύ ψηλά και έπρεπε να ψηλώσω και άλλο.
Λες και δεν έφτανε το μπόι μου.
Αλλά ξέρεις κάτι, 2020;
Ψήλωσα! Σε έφτασα! Σε κατάφερα!
Σε κέρδισα και σε νίκησα.
Γιατί εσύ μπορεί να ήθελες να φαίνεσαι η κόλασή μου,
Αλλά εγώ σε αντιμετώπισα σαν -έναν ακόμα- Γολγοθά μου.
Και σε ανέβηκα.
Και τελικά, μπορεί απλά να ήσουν ένα ακόμα σπάσιμο που όμως με έκανε άφθαρτη πια.
2020, ήσουν οδοστρωτήρας.
Σε αγαπάω γιατί σε έζησα,
αλλά δεν σε συμπαθώ γιατί δεν με αγάπησες εσύ._
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.