Δεν σε χρειάζομαι
για να επιζήσω.
Ξέρεις, το αίσθημα της επιβίωσης
είναι βαθιά ριζωμένο στην ανθρώπινη ψυχή, από προεπιλογή.
Γεννιέσαι με αυτό.
Μην ξεχνάς, άλλωστε,
ότι ο άνθρωπος
δεν είναι τίποτα άλλο από ένα εξευγενισμένο ( ; ), κοινωνικοποιημένο … ζώο.
Και τα ζώα ξέρουν να επιβιώνουν
καλύτερα από κάθε τί άλλο.
Κι αν αναλογιστώ τη δική μου πορεία,
το δικό μου ένστικτο επιβίωσης
έπεσε διπλή δόση στο κοκτέηλ του dna μου
και βγήκε πιο ίσχυρο από του μέσου ανθρώπου.
Μαζί με το πείσμα μου,
την ανάγκη να πετάξω όλα τα δανεικά άρρωστα από μέσα μου,
και την μη παράδοσή μου σε καμμία κακομεταχείριση,
κατάφερα να πορευτώ
μέχρι το σημείο που σε βρήκα.
Κι εδώ κάπου είναι που ξεκινάει
ο δικός σου ρόλος.
Σε χρειάζομαι!
(Και, Διάολε, δεν την ξεστόμισα ποτέ
αυτή τη φράση, σε κανέναν… ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ!)
Θέλω να γελάω κακαριστά.
Θέλω ν’ ακούω γέλια ευτυχισμένα.
Θέλω να δίνω άφοβα.
Θέλω να παίρνω χωρίς ενοχές.
Θέλω να μοιράζομαι απλόχερα.
Θελω να λαμβάνω άφθονα.
Θέλω να παραδίνομαι ηθελημένα.
Θέλω να φροντίσω θεραπευτικά.
Θέλω να αγαπάω παράφορα.
Θέλω να αγαπιέμαι ατέλειωτα.
Θέλω να συμπαραστέκομαι δυναμικά.
Θέλω να στηρίζομαι ανακουφιστικά.
Θέλω να ονειρεύομαι πραγματοποιήσιμα.
Θέλω να συμπεριλαμβάνομαι συγγενώς.
Θέλω να αν-οίκω καρμικά.
Σε χρειάζομαι για να ζήσω.
Ευτυχισμένη.
Στα μέτρα μου.
Σε χρειάζομαι για να ζήσεις.
Ευτυχισμένος.
Στα μέτρα σου.
Σε χρειάζομαι για να ζήσουμε.
Ευτυχισμένοι.
Στα μέτρα μας.
Μαζί._
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.