Κάποτε πίστευα ότι
το πιο πολύτιμο ανθρώπινο όργανο
είναι η καρδιά.
Γιατί όταν σταματήσει να χτυπάει, πεθαίνεις.
Και μετά σκέφτηκα: το θέμα είναι να μην πεθάνω ή για όσο ζήσω, να ζήσω όμορφα;!
Σχετικά πρόσφατα,λοιπόν,
αναθεώρησα.
Το μυαλό είναι!
Το πιο πανίσχυρο όργανό σου,
η ευχή και η κατάρα σου,
η σωτηρία και η καταδίκη σου,
η απελευθέρωσή σου και η σκλαβιά σου,
η ζωή κι ο θάνατός σου
είναι το μυαλό σου.
Το μυαλό σου είναι ικανό
να σ’εγκλωβίσει ή να σε λυτρώσει.
Να σου χτίσει πλασματικές φυλακές ή να ξεκλειδώσει τα μπουντρούμια σου.
Να καταστροφολογήσει ή να οραματιστεί και να τροχιοδρομήσει ένα κατάδικό σου φανταστικό μέλλον.
Με το μυαλό ερωτεύεσαι και μ’αυτό ξε-ερωτεύεσαι, ένα άλλο μυαλό.
Μ’αυτό θαυμάζεις κι απομυθοποιείς.
Μ’αυτό αντιλαμβάνεσαι τα όποια ερεθίσματα και τους ανθρώπους γύρω σου.
Μ’αυτό αναλύεις κι αξιολογείς.
Μ’αυτό αντιδράς στον κίνδυνο.
Στο μυαλό σου βασίζεσαι για να πάρεις αποφάσεις,
ακόμα κι αυτές της καρδιάς, τελικά.
Σ’αυτό αποθηκεύεις πληροφορίες, γνώσεις,
αναμνήσεις, εικόνες, μυρωδιές,
χροιές φωνών, αισθήσεις.
Σ’αυτό ποντάρεις για να μιλήσεις,
να γράψεις, να διαβάσεις σωστά.
Το μυαλό,επίσης, είναι το μόνο όργανό σου
που όσο εσύ μεγαλώνεις,
εκείνο, όχι μόνο δε φθείρεται, όπως τ’άλλα,
αλλά δύναται να βελτιωθεί ραγδαία.
Αν,φυσικά,το χρησιμοποιείς και το γυμνάζεις όπως του πρέπει.
Δεν ξέρω εσύ, αλλά εγώ όσο ξεκαθαρίζω τις αλήθειες μέσα μου,
όσο τις τακτοποιώ,
όσο απορρίπτω καταστάσεις,
όσο βγαίνω από κακές περιπέτειες,
τόσο πιο έξυπνη νιώθω ότι γίνομαι.
Κι αν κάτι σίγουρα δεν ήμουν ποτέ, αυτό είναι χαζή!
Από κατασκεύης ήμουν πολύ έξυπνη.
Αλλά πλέον το μυαλό μου τρέχει ηλιγγιωδώς,
χωρίς το σώμα μου να κουνιέται ούτε χιλιοστό!
Μαγικό δεν είναι;!
Όλα μ’ ένα πανίσχυρο μυαλό._
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.