Το εύθραυστό σου να ‘μαι.

Δεν θέλω να ‘μαι το εύθραυστό σου.

Να τρέμεις μη και σπάσω.
Να με προστατεύεις, πιστεύοντας ότι δεν θα αντέξω και θα λυγίσω.
Να γίνεσαι η εναγώνια ασπίδα μου,
μη και πληγωθώ.
Αντέχω.
Άντεχα χρόνια… χωρίς να σε έχω.

Θέλω, όμως, να ‘μαι το πολύτιμό σου.

Να ξέρεις ότι δε θα σπάσω,
αλλά να θες να με προφυλάξεις.
Να ξέρεις ότι θα επιζήσω και λαβωμένη,
μα να μη θες να πληγωθώ.
Να ξέρεις ότι αντέχω, σχεδόν τα πάντα,
αλλά να μη χρειάζεται να ‘μαι πια τόσο δυνατή,γιατί θα ‘σαι εσύ εδώ.
Να με κρατάς στις χούφτες σου,
τρυφερά και περήφανα,
γιατί είμαι ο θησαυρός σου._