Τις πιο μεγάλες σου αλήθειες,
τις πιο κρυφές,
αυτές που ούτε στον εαυτό σου
δεν τόλμησες να παραδεχτείς…
Τις είπες σ’έναν άνθρωπο καρδιάς
σε μια φαινομενικά απλή συζήτηση,
σ’ ένα καθημερινό διάλογο,
χωρίς πολλή σκέψη,
αυθόρμητα,
σαν αναγκαία εξομολόγηση.
Και σε τρόμαξαν.
Τρόμαξες που άκουσες
τη φωνή σου να τις ξεστομίζει.
Γιατί μέσα στον ρου της ζωής
δεν άκουσες ή δεν ήθελες ν’ακούσεις
την ψυχή σου να τις συλλαβίζει.
Κι εκείνη την τόση δα μικρή στιγμή
κατάλαβες τί ακριβώς σου συμβαίνει.
Κι υποσχέθηκες σιωπηλά
στον εαυτό σου,
τον μοναδικό άνθρωπο
που έχεις να λογοδοτήσεις
στ’αλήθεια,
ότι θα αλλάξεις πορεία,
γιατί, πια, ξέρεις τις αλήθειες σου.
Τις πιο κρυφές,
τις πιο μεγάλες.
Κι είναι κι αυτές που, όταν τις ακούσεις τελικά
θα σε οδηγήσουν στην ευτυχία σου, αναπόφευκτα.
Αυθόρμητα.
Χωρίς να ξανατρομάξεις ποτέ πια._
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.