Αν ρωτάς εμένα δεν νομίζω ότι την εμπιστεύομαι τη ζωή μου.
Κι όχι άδικα…
Πάντα ό,τι πάλευα να κατακτήσω, εκείνη μόνο εμπόδια μου έφερνε.
Κι ό,τι τελικά κατάφερα, το πέτυχα
μόνο λόγω του απαράδοτου του χαρακτήρα μου.
Που ποτέ δε εγκατέλειψα το εκάστοτε όνειρό μου,
παρά μόνο από επιλογή,
όταν τελικά αυτό αποδεικνυόταν εφιάλτης.
Όταν δε, πετύχαινα κάτι και πήγαινα να το χαρώ και να χαλαρώσω,
εκείνη πάντα φρόντιζε να μου το πάρει πίσω.
Αλλά εγώ συνέχιζα να παλεύω αλλάζοντας μονίμως τον εαυτό μου κι αναπροσαρμοσμένη στις νέες επιβεβλημένες συνθήκες της.
Τα όνειρά μου τα υπηρετούσα πάντα πιστά.
Άλλες φορές υπνωτισμένη,
άλλες νηφάλια,
πολλές φορές με συναίσθημα ατάιστο,
κάποιες με λογική.
Δεν βγήκα χαμένη, αν και κουράστηκα. Πολύ!
Το σημαντικότερό μου επίτευγμα στη ζωή είναι η επίκτητη πεποίθηση ότι θα τα καταφέρω
παρά τις όποιες δυσκολίες μου κερνάει εκείνη αδιάκοπα.
Όσο κι αν χρειαστεί να κοπιάσω,
ό,τι κι αν χρειαστεί να αποχωριστώ ή να αφήσω πίσω μου.
Εγώ θα τα καταφέρω!
Τη ζωή δεν είναι να την εμπιστεύεσαι
με κλειστά μάτια.
Δεν είναι να λες “ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει”.
Η ζωή είναι ενέργεια
κι απαιτεί ενέργειες.
Δεν θέλει παθητικότητα και καρτερικότητα.
Τη ζωή να την εμπιστεύεσαι, αν θέλεις,
αλλά όχι με κλειστά μάτια.
Τον εαυτό σου πάλι,
να τον εμπιστεύεσαι με σφαλισμένα μάτια.
Ότι θα τα καταφέρεις,
ό,τι κι αν χρειαστεί να κάνεις.
Ότι θα ευτυχήσεις,
όσο κι αν χρειαστεί να κοπιάσεις.
Και να το πας μέχρι το τέλος μαχόμενος και καθόλου ηττοπαθής.
Τη ζωή να μην την εμπιστεύεσαι με κλειστά μάτια.
Τον εαυτό σου , όμως, να τον εμπιστεύεσαι, ακόμα και με μάτια ερμητικά κλειστά ._
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.