Τηρείς τις αποστάσεις;_

Γενικός κανόνας στη ζωή μου
τα τελευταία τρία χρόνια είναι ο
“Δεν χάνω ποτέ. Ή κερδίζω ή μαθαίνω.”
Και με αυτόν πορεύομαι.
Βάσει αυτού αρχειοθέτησα και το παρελθόν μου όλο
κι αργά, μα σταθερά,
ηρέμησε η φουρτούνα μέσα μου.
Οπότε, δεν έχασα ποτέ,
κι ας έμαθα… πάρα πολλά!

Αυτές οι μέρες που, λίγο η πολύ,
όλοι νιώθουμε περιορισμένοι κι εγκεκλεισμένοι,
δεν χάνεις την ελευθερία σου!
Κανείς δεν σου την στέρησε!
Θυσιάζεις πρόσκαιρα κάτι
για να κερδίσεις μακροπρόθεσμα κάτι άλλο,
πολύ σημαντικότερο και μακροβιότερο.

Αν αποφασίσεις ποτέ να γίνεις επαναστάτης να είναι με λόγους κι αιτίες,
όχι ψευτόμαγκας με άγνοια ή παραβλέποντας τον κίνδυνο!
Μια παύση είναι και πρέπει να συνεργαστείς!

Από την άλλη…
Σου παραδίδεται ακούσια ένα πολύτιμο μάθημα υγιούς επιβίωσης:
Την τεράστια σημασία που έχει η τήρηση των αποστάσεων
από ανθρώπους που είναι φορείς (ιού) ή νοσούντες.
Σε μπέρδεψα;

Παραλλήλισέ το λίγο με την ζωή σου σε κανονικότητα…
Πόσοι άνθρωποι γύρω σου είναι γεμάτοι τοξικότητα,
“φορείς” ή/και “νοσούντες”;
Αν με ρωτάς, οι φορείς είναι οι πιο “ύπουλοι”, άθελά τους ή ηθελημένα.
Γιατί μερικοί δείχνουν ασυμπτωματικοί,
ίσως δεν έχουν καν καταλάβει ότι φέρουν ασθένεια,
ή μπορεί και να υποτιμάνε τη σημαντικότητά της,
αλλά σίγουρα σε μολύνουν και μάλιστα προοδευτικά…

Πόσο σε υποτάσσουν;
Πόσο πίσω σε κρατάνε;
Πόσο αλυσοδεμένο;
Πόσο δέσμιο;
Πόσα αρνητικά συναισθήματα σε μπουκώνουν με βία ή… κεκαλυμμένα;
Και τελικά, πόσο ελέγχεις την κατάσταση;
Κι αν δεν την ελέγχεις, με ποιό τρόπο μπορείς να την βάλεις σε… καραντίνα,
ώστε να μην σε επηρεάζει σταθερά και καθολικά;

Δεν νομίζω ότι έχεις άλλο τρόπο από αυτόν που σου ζητάνε τώρα:
να κρατήσεις αποστάσεις και να μείνεις στον πιο αληθινά δικό σου χώρο, το σπίτι σου…

Εσύ, στην κανονικότητα σου, τηρείς τις απαραίτητες (ψυχολογικές) αποστάσεις;_