Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος από
αναμνήσεις κι όνειρα.
Από “έμαθα καλά” κι από “θέλω τα κάλλιστα”.
Από παρελθόν κι από μέλλον.
Κι αν τα βάλεις στη ζυγαριά σου, αν με ρωτάς,
θα’θελα να γέρνει προς τα τη μεριά
των ονείρων, των “θέλω” και του μέλλοντος.
Όχι ότι οι αναμνήσεις δεν έχουν αξία,
αλλά η ζωή είναι μπροστά
κι αν κοιτάς πίσω θα πέσεις σε εμπόδια και σε λαγούμια όσο έχεις τα μάτια σου στραμμένα στο παρελθόν. Το οποίο ό,τι δουλειά είχε να κάνει, την έκανε.Και τελείωσε.
Η ζωή είναι στο μέλλον.
Τα όνειρα δεν έχουν όρια.
Δικαιούσαι να θες μέχρι το άπειρο κι ακόμα παραπέρα.
Αλλά υποχρεούσαι να υπερασπίζεσαι τα όνειρά σου και τα “θέλω” σου, με όλη σου την ψυχή,
για να ζήσεις το μέλλον που προσδοκάς.
Όταν βάζεις όρια στα όνειρά σου
είναι σαν να σου κόβεις ο ίδιος τα φτερά
πριν καν προσπαθήσεις να πετάξεις,
καταδικάζοντάς σε εσύ ο ίδιος να μείνεις
για πάντα καρφωμένος στη γη,
ενώ τα βράδια ποθείς όσο τίποτα να πετάξεις.
Δεν έχεις δικαίωμα να το κανεις αυτό.
Γιατί να το κάνεις; Είναι άδικο και καταδικαστικό!
Όρια υποχρεούσαι να βάζεις σε αυτούς
που θέλουν, για όποιους λόγους,
να σταθούν φράγματα στην ροή των ονείρων και των “θέλω” σου.
Εκεί, ναι, να είσαι αμείλικτος και ίσως και θρασσύς. Και κάπως βιαστικός.
Η ζωή περνάει γρήγορα κι
εσύ οφείλεις απέναντι σε σένα και μόνο,
να προλάβεις να ζήσεις όλα τα όνειρα που ήδη έχεις
κι όλα αυτά τα “θέλω” που θα γεννήσεις στη διαδρομή.
Η ζωή στους ονειροπόλους δεν χαρίζεται.
Η ζωή η ευτυχισμένη θέλει να είσαι ανυπότακτος, ανυπόμονος κι αλύγιστος,
χωρίς καμία ευγένεια
σε όποιον πάει να σου τσαλαπατήσει τα όνειρα.
Η ζωή η ονειρεμένη κερδίζεται. Και σίγουρα δεν χωράει σε όρια.
Τα όνειρα δεν χωράνε όρια.
Τα όρια δεν χωράνε όνειρα._
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.