Αν κάτι είναι σταθερό στη ζωή,
αυτό είναι ότι εκείνη ρέει ακατάπαυστα.
Και εσύ, και εγώ αλλάζουμε.
Αναπόφευκτα.
Θεωρώ χρέος προσωπικό του κάθε μυαλωμένου ανθρώπου το να αλλάζει ο ίδιος. Μέσα του κυρίως.
Να εξελίσσεται σε έναν καλύτερο εαυτό.
Σε έναν πιο ευτυχισμένο άνθρωπο.
Και για να τα πετύχεις αυτά,
εκ προδιαγραφής αλλάζεις,
αφού μάθεις τον εαυτό σου.
Πρόσεξε μόνο, να τον μάθεις μόνος σου.
Μην αφήσεις να σε πείσουν ότι είσαι κάτι που δεν είσαι!
Να τον αφουγκραστείς εξονυχιστικά.
Να τον νιώσεις απόλυτα.
Να τον μετρήσεις δίκαια.
Να τον εκτιμήσεις αντικειμενικά.
Και να τον διορθώνεις όπου χρειάζεται χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Μην αφήσεις κανέναν να σου πει ποιος είσαι.
Μόνο εσύ ξέρεις ποιος πραγματικά είσαι.
Κομμάτι του ποιος είσαι είναι και τα όνειρά σου. Και τα “θέλω” σου.
Και οι ανάγκες σου.
Και κανείς δεν μπορεί να τα κρίνει ή να τα κατακρίνει.
Αφού λοιπόν δεχτείς ότι αλλάζεις κάθε μέρα,
λίγο-λίγο,
κρυφά ή φανερά ακόμα και από τον εαυτό σου,
τότε πια θα ξέρεις:
Το “ποτέ” και το “πάντα” οφείλουν να ακολουθούνται από το “μέχρι τώρα”
για να λογαριάζονται για αληθινά._
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.