– Τί κάνεις;
– Καλά.
Συνηθισμένος σύντομος διάλογος. Καθημερινός.
Αλλά πόσες φορές από αυτές που απάντησες “καλά”,
το εννοούσες;
Ξέρεις, το “Τί κάνεις;” θα έπρεπε να είναι μια ερώτηση γεμάτη ενδιαφέρον.
Και αν ρωτάς εμένα, όταν την κάνω την έχω πρώτα ποτίσει με έγνοια.
Να είσαι τίμιος με τον εαυτό σου πρώτα.
Και όταν είσαι καλά, να το λες.
Και όταν δεν είσαι, πάλι να το λες.
Είναι λίγοι οι άνθρωποι που θα ενδιαφερθούν,
αλλά πάντα θα πιστεύω ότι υπάρχουν και αυτοί – μπορεί και να είμαι αιθεροβάμων. Χρέωσέ το μου. Δεν το αλλάζω.
Αν, λοιπόν, απόψε με ρωτήσεις “Τί κάνεις;”
μην περιμένεις να ακούσεις “Είμαι καλά”.
“Προσπαθώ και δεν ξέρω αν και τί θα καταφέρω, αλλά ξέρω ότι σίγουρα χωρίς προσπάθεια η ζωή δεν πάει παρακάτω.
Και εγώ θέλω να πάω παρακάτω.
Σε όλα αυτά που κάποτε ονειρευόμουν με όλο μου το είναι. Όνειρα ήταν, δικά μου. Και ας άλλαξα μερικά, και ας έσβησα κάποια άλλα, και ας αποδυνάμωσα τα πιο δυνατά μου μιας και φαίνονται αδύναμα και αδύνατα.
Προσπαθώ. Πάντα θα προσπαθώ. Με την άσβεστη ελπίδα ότι κάποτε θα τα καταφέρω” ._
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.