Ο έρωτας δεν χωράει σε κανόνες.
Δεν ερωτευόμαστε όλοι οι άνθρωποι τα ίδια χαρακτηριστικά
ή με την ίδια ένταση.
Ούτε έχουμε όλοι τον ίδιο τρόπο διαχείρισης του συναισθήματος αυτού, που εξ ορισμού είναι πρωτόγνωρο και αδιαχείριστο,
κυρίως όταν μιλάμε για τον Έναν, τον μεγάλο έρωτα.
Ερωτευόμαστε βαθιά και απόλυτα όταν βλέπουμε στον άλλον αυτό που ήμαστε
ή αυτό που, μέσα μας ξέρουμε ότι, θέλουμε και δυνάμεθα να γίνουμε.
Με έναν τρόπο μας έλκει η ομοιότητά μας με έναν άλλον καθρεφτισμένο «εαυτό» που στα μάτια του κάνουν πρεμιέρα τα πιο κρυφά, ξεχασμένα όνειρά μας.
Η αίσθηση ότι βρήκαμε το σπίτι μας,
αυτή είναι που μας καθηλώνει.
Ότι εκεί αν-οίκουμε…
Δεν είναι και παράλογο αν το σκεφτείς.
Οι άνθρωποι φτιάξαμε κοινωνίες γιατί έχουμε γενετήσια ανάγκη να είμαστε μέρος ενός συνόλου και να σχετιζόμαστε με ομοίους μας.
Γιατί να μην κάνουμε το ίδιο και στον έρωτα; Συσχέτιση και εσωτερική ανάγκη δεν είναι και αυτός;
Δεν πίστευα ποτέ στον έρωτα με την πρώτη ματιά.
Νομίζω ότι ερωτεύεται ή όχι, κανείς, με την πρώτη… αίσθηση. «Μυρίζοντας» και νιώθοντας την αύρα του άλλου.
Είναι λίγο διαισθητικός ο έρωτας
και ας μην το πιστεύουμε τόσο.
Είναι αυτό το «κλικ» που κοινότυπα λέμε,
που σε κάνει να θέλεις να γνωρίσεις παραπάνω κάποιον
και όχι τόσο το χρώμα των ματιών του ας πούμε,
αλλά το τι βλέπεις μέσα σε αυτά.
Και πώς νιώθεις κοιτάζοντάς τα.
Γνωρίζοντάς τον όλο και περισσότερο, τόσο φουντώνει η έλξη σου και ο έρωτάς σου για εκείνον.
Αυτός είναι, για μένα, ο έρωτας που διαρκεί.
Ο προοδευτικός,
αυτός που καλλιεργείται αμφίπλευρα,
ακούραστα και αδιάκοπα.
Εσύ, πώς και τί ερωτεύεσαι;_
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.