Τί θα ήταν ο ήλιος χωρίς την ηλιαχτίδα του;
Ένας κύκλος χωρίς αρχή, μέση και τέλος.
Δεν ξέρεις πώς να τον αγγίξεις, ούτε και από πού,
ούτε πώς να τον διαπεράσεις, ούτε και με τί.
Μεγαλώνει ή μικραίνει στα μάτια σου, ανάλογα με το πόσο απέχει από σένα.
Αλλά εκείνος δεν μεταβάλλεται.
Δεν πλάθεται και δεν μεταλλάσσεται. Κάπως άκαμπτος, αδιάφορος και απρόσιτος για όλους και για όλα.
Ένας απλός κύκλος θα ήταν, που ίσως θύμιζε λίγο από όμικρον, χωρίς ουσιασιαστικό δίπλα του, ούτε και επίθετο.
Μισή πρόταση. Καμμία έννοια.
Η ηλιαχτίδα χωρίς τον ήλιο της,
από την άλλη, τί θα ήταν;
Μια ευθεία γραμμή, χωρίς βάση μα ούτε και κορυφή,
χωρίς πουθενά να ακουμπάει, με τίποτα και κανέναν να συγγενεύει.
Σαν ο πρώτος μαθηματικός αριθμός με αξία, πεσμένος, αποκαμωμένος και σχεδόν απαρατήρητος.
Σαν εξίσωση που ξεκίνησε, αλλά δεν λύθηκε ποτέ.
Καμία ολοκλήρωση. Καμμία αλλαγή.
Και όταν τελικά αυτοί οι δύο δεν συναντιούνται,
δεν ενώνονται, δεν λάμπουν μαζί,
τί είναι ο ήλιος χωρίς την ηλιαχτίδα του;_
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.