Σκέφτομαι σα μαθηματικός.
Λογικά.
Μετρημένα.
Τετράγωνα.
Στηρίζομαι σε δεδομένα και επιχειρήματα.
Παρατηρώ αντιδράσεις.
Αναλύω συμπεριφορές και κινήσεις.
Λύνω εξισώσεις και παίρνω αποτελέσματα.
Τακτοποιώ σκέψεις σε κουτάκια.
Αποθηκεύω μεθόδους επίλυσης προβλημάτων.
Φτιάχνω θεωρήματα, αφού τα αποδείξω σε μένα πρώτα.
Μα όταν αγαπάω…
Αγαπάω σαν ποιητής.
Τριανταφυλλένια.
Αμέτρητα.
Αθωράκιστα.
Στηρίζομαι στο ένστικτό μου.
Παρατηρώ αλλαγές.
Αναλύω συναισθήματα.
Λύνω τη σιωπή μου και μοιράζομαι τις πιο τρυφερές μου λέξεις.
Τακτοποιώ τα λουλούδια στο βάζο, να μοσχομυρίζει ο τόπος.
Αποθηκεύω εικόνες στο μυαλό μου και γράφω παραμύθια.
Φτιάχνω, σέρνοντας μελάνι σε χαρτί, τη ζωή απ’την αρχή.
Σαν να γεννήθηκα τη μέρα που αγάπησα.
Σαν να πρόκειται να πεθάνω τη μέρα που δε θα’χω άλλη αγάπη να δώσω.
Σκέφτομαι σα μαθηματικός.
Αγαπάω σαν ποιητής.
Κι αν ήμουν ζωγράφος και απέδιδα σε εικόνα τα όσα σου είπα ήδη παραπάνω.
Ας πούμε ότι είμαι ένα,
αδύνατο να περάσει απαρατήρητο,
αυταπόδεικτα αλησμόνητο,
παχιάς ροζ γραμμής,
ακριβές τετράγωνο.
Με στρογγυλεμένες γωνίες.
Σχηματισμένο από ανεξίτηλο μαρκαδόρο
που μυρίζει τσιχλόφουσκα._
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.