Όσο κοιτάω πίσω στη ζωή μου, καταλαβαίνω πόσο, πάντα, κάτι καλούμουν να πολεμήσω.
Αδικίες. Συγκρίσεις.
Ματαίωση.
Μοναξιά. Μοναχικότητα.
Εγκατάλειψη. Εκμετάλλευση.
Χρησιμοποίηση.
Κακές συμπεριφορές.
Ανεπαρκείς αγάπες. Ανθυγιεινές συνδέσεις.
Τον κακό εαυτό μου.
Την θλίψη που μου προκαλούσαν όλα αυτά.
Την κατάθλιψη που αργότερα ήρθε και τα ισοπέδωσε όλα, μαζί κι εμένα την ίδια.
Τις αλλεπάληλες, πολυπληθείς, αμέτρητες αλλαγές της ζωής μου.
Το ότι γονάτιζα αλλά ήξερα ότι για να πάω παρακάτω έπρεπε να διαλέξω το δύσκολο μονοπάτι.
Τον τεράστιο κόπο μου που τον έβλεπα να πηγαίνει στράφι…
Μια ζωή πολεμάω το κακό, το μέτριο και το ανεπαρκές, το δικό μου και των άλλων, προσδοκώντας το λίγο καλύτερο κάθε φορά.
Και δεν το μετανιώνω, γιατί έτσι είμαι εγώ φτιαγμένη: Να προσπαθώ να προοδεύω πάντα κι ας είναι το μονοπάτι μου πάντα ανηφορικό…
Δεν ξέρω να σου πω αν η ζωή είναι αδιάκοπη μάχη και πόλεμος.
Δεν θέλω να το βλέπω έτσι…
Αυτό που σίγουρα μπορώ να σου πω είναι ότι ενώ είμαι πολεμίστρια και το ξέρω,
σιχαίνομαι τον πόλεμο.
Τους τσακωμούς,
Τις συγκρούσεις,
Τις φωνές,
Τα κλάματα,
Την οργή,
Τον θυμό,
Τον πόνο,
Τα πληγωμένα λόγια,
Τις λέξεις που πληγώνουν…
Κι επιλέγω να μη μπαίνω σε αυτές τις διαδικασίες,
κι ας ξέρω πια ότι όταν φτάνω στα όριά μου, έχω απόλυτο δίκιο, με βάση πρώτα τη λογική, και μετά το πελώριο συναίσθημά μου.
Οπότε τα αποφεύγω όλα αυτά,
Με κουράζουν και δεν μου χρειάζεται άλλο.
Μου ρουφάνε την ενέργεια κι εγώ την ενέργειά μου θα την επενδύω, δεν θα την σπαταλάω.
Με αδειάζουν και με πικραίνουν κι εμένα δεν μου αξίζουν αυτά τα συναισθήματα.
Για αυτό κι αν είναι να απαρνηθώ τον εαυτό μου κι όλα τα ανθρώπινά μου,
την χαρίζω άκοπη τη νίκη. Δεν την θέλω.
Και φεύγω. Όχι νικημένη, αλλά πάντα νικήτρια γιατί δεν κουρέλιασα τις αξίες μου.
Πολεμίστρια που όμως δεν της αρέσει ο πόλεμος._
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.