Έχω πει πολλά “δεν πειράζει” στη ζωή μου.
“Δεν πειράζει που μου χαίρεται άσχημα ή άδικα ή περιφρονητικά ή κακοποιητικά”
“Δεν πειράζει που λείπει όταν θα έπρεπε να είναι εδώ”
“Δεν πειράζει που με πλήγωσε”
“Δεν πειράζει που με άφησε στη μοναξιά μου ή που δεν στάθηκε στο ύψος που τον είχα βάλει”
Πόσα εκατομμύρια “Δεν πειράζει” έχω ψελλίσει… Ούτε εγώ δεν μπορώ να υπολογίσω.
Αλλά ξέρεις κάτι;
Όλα τα “δεν πειράζει” μου, πείραζαν τελικά.
Πείραζαν εμένα.
Με φαρμάκωναν. Με κατέτρωγαν. Με διάβρωναν. Με πονούσαν. Με στραμπούληξαν.
Έκλεινα μέσα μου πόνο, απογοήτευση, ματαίωση, θυμό.
Όχι!
Όλα πείραζαν! Ένα προς ένα.
Μπορεί να δέχομαι την οποία στάση ή επιλογή σου. Δεν υπήρξα ποτέ άλλωστε ούτε παρεμβατικός, μα ούτε κακοποιητικός άνθρωπος. Δεν θα σε αλλάξω με το ζόρι.
Ούτε δουλειά μου, ούτε χρέος μου είναι.
Αλλά, μην μπερδεύεσαι, αυτό δεν σημαίνει ότι τις αποδέχομαι.
Δεν τις ασπάζομαι. Δεν τις προσπερνάω. Δεν τις ξεχνάω.
Αντίθετα, τις αξιολογώ, τις αναλύω βουβά, τις αλέθει το μυαλό μου ξανά και ξανά.
Και βγάζω συμπεράσματα. Πορίσματα και γνωματεύσεις.
Και βάσει αυτών πια πορεύομαι.
Μπορεί να έχεις μια ακόμα ευκαιρία να φερθείς όπως ανταποδοτικά μου πρέπει.
Αν σε νοιάζει, μην την χάσεις και αυτή.
Συνήθως είναι η τελευταία.
Δεν δίνω πολλές πια.
Δεν έχω συναίσθημα για ξόδεμα. Είναι πολύτιμο, βλέπεις, και ακριβό. Με την έννοια της αξίας της πραγματικής,
όχι της αυστηρά αριθμητικής,
όχι της αποστειρωμένα λογιστικής.
Δεν έχω τίποτα για ξόδεμα πια.
Γιατί όλα τα “δεν πειράζει” μου έφτιαξαν ένα πλάσμα σχεδόν σκληρό που για να προστατευτεί, με πείρα-ζει._
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.