Οι αλήθειες…
Πόσες αλήθειες σου, πραγματικά ξέρεις, σαν εαυτό;
Πόσες αδιαπραγμάτευτα υπερασπίζεσαι, σαν απροστάτευτα παιδιά;
Πόσες είναι γερά θεμελιωμένες μέσα σου, σαν κολώνες του χτισμένου εαυτού σου;
Ξέρεις, οι αλήθειες σου,
τα αληθινά δικά σου κομμάτια,
τα πιο σημαντικά σου,
τα αναντίρρητά σου,
πρέπουν μιας κάποιας ειδικής μεταχείρισης για να μη στραπατσαριστούν.
Πρέπει να τα σέβεσαι,
να τα αγαπάς,
να τα φροντίζεις,
να τα θρέφεις,
να τα συμπληρώνεις,
να τα ολοκληρώνεις,
να τα καμαρώνεις,
να τα γνωστοποιείς,
να τα κοινοποιείς,
να τα υπηρετείς,
μα κυρίως να τα χτίζεις και να τα σταθεροποιείς μέσα σου.
Κάθε μέρα λίγο πιο πολύ.
Γιατί αν οι αλήθειες σου,
οι πιο αληθινές σου αλήθειες,
κάπως παλατζάρουν μέσα σου,
ταρακουνιούνται
και ανακατεύονται εύκολα,
θα είσαι και εσύ ο ίδιος ως άνθρωπος έρμαιο καταστάσεων απολύτως δυσάρεστων.
Οι ασταθείς αλήθειες γεννούν
αληθινές αστάθειες._
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.