Με τις κτήσεις δεν τα πήγαινα ποτέ καλα.
Ούτε και με τις αποκτήσεις.
Δεν στόχευα στο να αποκτώ.
Δεν θεώρησα ποτέ ότι μου ανήκε κανείς και τίποτα.
Δεν μου χαρίστηκε το παραμικρό.
Πάντα πάλευα σκληρά,
ακόμα και για αυτά που άλλοι είχαν αποκτημένα, δεδομένα και
προεγκατεστημένα.
Δεν κλαψούρισα ποτέ.
Δεν τα παράτησα ποτέ.
Τώρα, έχει, πια, γίνει
δεύτερο δέρμα
η πάλη και η ανάγκη για κατακτήσεις.
Βλέπεις, η ζωή,σε κάποιους,
τα φέρνει εύκολα και
άλλους τους σπρώχνει στα άκρα μέχρι να επιλέξουν αν θα είναι χαμένοι ή κατακτητές.
Επιλέγω να ‘μαι κατακτητής
με αιματηρή μάχη,λοιπόν.
Θέλω να κατακτάω.
Καρδιές, μυαλά,στιγμές, ζωές.
Δεν με ενδιαφέρει να αποκτάω.
Δεν μου ανήκει τίποτα και κανείς.
Ότι έχω το ‘χω κατακτήσει με κόπο, με αγωνία,
με δικαιοσύνη, με σεβασμό. Πάντα.
Έτσι ξέρω εγώ. Να κατακτάω.
Άλλωστε, υπάρχει ο κατακτητής. Ή τίποτα.
Ο “αποκτητής” δεν υπάρχει ούτε σαν λέξη. _
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.