Να’σαι εδώ. Να ζούμε.

Αγάπη είναι να γέρνεις προς τα μένα όσο εγώ τεντώνομαι για να σε φτάσω… ή αντίθετα!

Είναι να κοιταζόμαστε στα μάτια, βαθιά, διαπεραστικά κι αληθινά…
Να μην έχεις ανάγκη να μου κρυφτείς, γιατί ξέρεις ότι σε αποδέχομαι όπως ακριβώς είσαι…

Αγάπη είναι να σε αφουγκράζομαι χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, γιατί σε ξέρω σαν έναν άλλο εαυτό μου…

Είναι να με πλησιάζεις κ να αναψοκοκκινίζω σαν να είναι η πρώτη φορά…

Αγάπη είναι να με κοιτάς κ να καμπυλώνει προς τα πανω το στόμα σου, αλλά κυρίως να αστράφτουν τα μάτια σου από χαρά κ σπίθα…

Είναι να μοιάζουμε τόσο στα σημαντικά κ να διαφέρουμε λίγο στα ανούσια…

Αγάπη είναι να πατάμε στην ίδια γη, με τα βλέμματά μας στραμμένα στην ίδια κατεύθυνση, απλά γιατί ζητάμε τα ίδια πράγματα από τη ζωή…

Είναι να είμαστε δύο ξεχωριστές ατελείς οντότητες με μια κοινή τέλεια ψυχή… με τα κεφάλια μας κοντά, μα με τα σώματα σε απόσταση, έστω κ αν είναι αναπνοής…

Αγάπη είναι να είσαι ελεύθερος. Πάντα. Μα μαγνητισμένος. Για πάντα.

Κ όταν τα καταφέρουμε όλα αυτά… θα αγαπιόμαστε μέχρι την τελευταία ανάσα, ακόμα κ όταν θα φοράμε γυαλιά … πρεσβυωπίας!
Γιατί από αυτή την υγιή αγάπη δεν θα μπορείς, αλλά κυρίως δεν θα θες να επιστρέψεις σε ο,τιδήποτε άλλο μοιαζει με αγάπη… όπως ούτε κ εγώ!

Γιατί αυτή η αγάπη είναι μονόδρομος κ προορισμός… κ αν δεν επιλέξεις αυτό το μονοπάτι από λάθος, θα βγεις σε αδιέξοδο._