Μέσε Έλληνα, λυπάμαι αλλά είσαι θλιβερός.
Έκλεισε η εταιρία που δούλευες και θεωρώντας βλακωδώς ότι πήρες άδεια αναψυχής,
έτρεξες στις καφετέριες για να αράξεις το σαρκίο σου.
Κι όταν το κράτος αποφάσισε να προστατέψει εσένα και τους γύρω σου
από την ανευθυνότητά σου,
κλείνοντας τα μαγαζιά εστίασης -με ανθρώπους να χάνουν μεροκάματα από την βλακεία σου,
ξεχύθηκες στις παραλίες παστωμένος στον κόσμο για να πάρεις τον αέρα σου
ή να κάνεις μπανάκι επειδή είχε καλή μέρα…
Μέσε Έλληνα, λυπάμαι αλλά είσαι θλιβερός.
Έτρεξες στα καταστήματα τροφίμων
κι άδειασες ράφια και ψυγεία λες και κηρύχθηκε πόλεμος.
Ενώ σου ζήτησαν απλά να κάτσεις στο σπίτι σου.
Πήγες δε, χωρίς κανένα μέτρο προφύλαξης,
αφού πρώτα άδειασες τα φαρμακεία.
Χωρίς καμία προσοχή.
Στιβαγμένος κι απρόσεκτος.
Μέσε Έλληνα, λυπάμαι αλλά είσαι θλιβερός.
Συναθροίζεσαι σε Εκκλησίες να δείξεις πόσο πιστός είσαι,
και δεν κάθεσαι στο σπίτι σου να προσευχηθείς, αν τόσο το έχεις ανάγκη.
Δεν θυμάσαι καν τι σου ζήτησε Εκείνος
διδάσκοντάς σε να αγαπάς τον πλησίον σου.
Μόλις βγεις από την Εκκλησία δε,
ασχολείσαι με το τι φορούσε η γειτόνισσα,
αν παντρεύτηκε ή χώρισε
και γιατί δεν έκανε παιδιά ακόμα.
Και σπέρνεις κακία παντού.
Τόσο καλός Χριστιανός είσαι…
Μέσε Έλληνα, λυπάμαι αλλά είσαι θλιβερός.
Δεν ακούς επιστήμονες, γιατρούς κι ειδικούς.
Κάνεις ό,τι γουστάρεις, μην υπολογίζοντας τίποτα.
Μέσε Έλληνα, λυπάμαι αλλά είσαι θλιβερός.
Δεν πειθαρχείς σε κανέναν και σε τίποτα.
Δεν σκέφτεσαι κανέναν και τίποτα.
Δεν έχεις το αίσθημα της ευθύνης. Ούτε καν της ατομικής σου απέναντί στην κοινωνία,
που είναι υποχρέωση, δεν είναι δικαίωμά σου.
Δεν αντέχεις το σπίτι σου και τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου
και παίρνεις τους δρόμους.
Μέσε Έλληνα, λυπάμαι αλλά είσαι θλιβερός και δεν σταματάς να με απογοητεύεις._
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.