Ένα μυαλό να καίγεται ολοσχερώς.
Μια ψυχή ν’ αγωνιά πάντα.
Μια καρδιά να χτυπά ζωηρά.
Για μένα.
Δυό μάτια ν’αγαπούν παράφορα.
Δυό χείλη να μιλάνε ειλικρινά.
Δυο χέρια ν’ακουμπάνε τρυφερά.
Δυο πόδια ν’ αγκαλιάζουν σφιχτά.
Εμένα.
Μια αγκαλιά να χαρίζει ασφάλεια.
Ένα φιλί λάγνα τρυφερό.
Μία φωνή ν’ακούγεται βαθιά σαν ευαισθησία.
Μια σάρκα να μυριζει ευτυχία.
Σε μένα.
Ένα πλάσμα να εισπνέει όνειρα και να εκπνέει ελπίδες.
Έναν ζωντανό ν’ αντέχει στα λίγα, αλλά να θέλει τα πολλά.
Έναν θνητό να ξέρει ότι δεν υπάρχει “για πάντα”, αλλά να δένεται σαν να υπάρχει.
Με μένα.
Και τελικά τί ζήταγα;!
Έναν άνθρωπο.
Τον ανθρωπό μου.
Εσένα._
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.