Είναι κάπως περίεργες αυτές οι μέρες και οι νύχτες για μένα…
Δεν είναι ότι ξαφνικά συνειδητοποίησα τις επιλογές μου και τις συνέπειές τους.
Σου έχω ξαναπεί ότι τόσο τα σωστά μου, όσο και τα λάθη μου τα κάνω πια με πλήρη συνείδηση
και αφού πρώτα έχω ζυγίσει αν αντέχω το φορτίο τους για ένα… εύλογο χρονικό διάστημα.
Αλλά να, είναι που εγώ αυτή την άνοιξη την περίμενα αλλιώς.
Την είχα σκιτσάρει πολύ διαφορετικά στο μυαλό μου, βασιζόμενη στα δεδομένα που είχα όσο την ανέμενα με αγωνία.
Αλλά τα δεδομένα άλλαξαν γρήγορα και ανεξέλεγκτα από μέρους μου.
Και εγώ νιώθω ότι έμεινα με όνειρα μισά
ενώ τα λαχταράω ολόκληρα
και ενόσω καρδιοχτυπάω να τα δω ολοζώντανα και ολοκληρωμένα.
Κατέβαλα δε, κάθε δυνατό και αδύνατο κόπο για να τα ολοκληρώσω.
Αλλά, μάλλον δεν είναι ο καιρός τους ακόμα…
ή ίσως δεν είναι για να γίνουν και πρέπει να τα αλλάξω πάλι.
Αλλά από την άλλη πόσο αντέχουν να περιμένουν τα πιο υποσιτισμένα “θέλω” μας;
Και κάπως έτσι, ζαλισμένη από τα ηλεκτρισμένα μου “θέλω” που διψάνε για ενσάρκωση,
εγώ νιώθω ότι ζω καρτερώντας κάτι που ανυπομονώ να ζήσω.
Και ενώ εχω μπόλικη υπομονή,
είμαι ταυτόχρονα αρκετά ανυπόμονη
και η καρτερικόττηα δεν ήταν ποτέ το δυνατό μου χαρτί.
Δεν θέλω άλλο να περιμένω για να ζήσω,
τώρα που ξέρω ακριβώς τί χρειάζομαι για να ζήσω όπως θέλω!
Και κάπως έτσι, με μεγάλη δυσαρέσκεια, αισθάνομαι ότι καλούμαι να ζήσω περιμένοντας να περάσει αδιάφορα ο καιρός…
Μέχρι νεοτέρας. Ζωή σε αναστολή._
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.