Spykou

Δύο χρόνια ολό-δικής μου ζωής

19 Φεβρουαρίου 2019…….

Ο κέρσορας στην οθόνη πρέπει να αναβοσβήνει πάνω από 15′ μέχρι που ούρλιαξε : ” Τί θα γίνει, κουκλίτσα μου; Θα βγάλω κιρσούς; ΓΡΑΦΕ!”
Τί να πρωτογράψω, ρε κέρσορα;! Από πού να ξεκινήσω;

“Η διαδρομή”. Έτσι ονόμασα αυτή την φωτογραφία.

19 Φεβρουαρίου 2019……. Σήμερα κλείνω τα δύο χρόνια της δικής μου ζωής.

Την έχω στέψει ίσως πιο σημαντική μέρα από τα βιολογικά μου γενέθλια (εντάάάάξειιιιιι, είναι που με βολεύει και λίγο για να κρύβω χρόνια ! ! )
Κυρίως γιατί είναι τα πιο δικά μου, τα πιο υγιή γενέθλια. Από ‘κείνη τη μέρα, το 2017 ξεκίνησε η ζωή μου, όπως την έχτισα εγώ. Με τις δικές μου βάσεις, με τα δικά μου θέλω, με τις δικές μου επιλογές !
Ξέρεις, την μέρα που θα γεννηθείς δεν την επιλέγεις, αλλά τη μέρα που θα αναγεννηθείς (από τις στάχτες σου), όπως και το αν θα το κάνεις τελικά, ΝΑΙ ! Τα επιλέγεις.

Πέρσυ τέτοια μέρα, είπα πολλά… αλλά τώρα μάλλον έχω να πω περισσότερα ή …ίσως λιγότερα αλλά πιο σημαντικά ! Θα δείξει…

Φέτος, δεν θα σου αφηγηθώ πώς πέρασε ο τελευταίος χρόνος, ούτε τα φαντασικά που κατάφερα.
Θα σου πω όμως κάποιες αλήθειες στις οποίες κατέληξα, έχοντας καθαρίσει ακόμα περισσότερο το μυαλό μου και την ψυχή μου.
Ξέρεις, όσο περνάει ο καιρός, σταδιακά, γιατρεύεσαι από τις πληγές σου και αποβάλλεις την τοξικότητα που είχες εμποτιστεί.
ΚΑΙ ΠΠΠΠΠΠΠΠΠΠΠΑΦ ! Ξαφνικά μια μέρα ξυπνάς πιο έξυπνος άνθρωπος. Και όχι γιατί πολλαπλασιάζεται η φαιά ουσία σου, αυτή κατοικούσε πάντα μέσα στο κρανίο σου. Είναι που η ψυχή και η ενσυναίσθησή σου ξεμπλοκάρουν.

Οι φετινές μου αλήθειες λοιπόν είναι:

  • Αν έναν πραγματικό αντίπαλο έχεις σε αυτή τη ζωή είναι ο κακός σου εαυτός και αυτόν καλείσαι να νικάς. Κάθε μέρα.
  • Κανένας άνθρωπος δεν είναι τόσο παντοδύναμος ώστε να μπορέσει να σου κάνει κακό, χωρίς την έγκρισή σου. Και εκεί είναι που ο καλός σου εαυτός πρέπει να θέσει τα όρια στο “ξένο σώμα” και να αφοπλίσει τον κακό -έναντι του εαυτό σου- σου, τον αυτοκαταστροφικό σου εαυτό, ώστε να μην παραδοθεί στο ξένο κακό. Δεν ξέρω αν με πιάνεις…
    Ο καλός σου εαυτός είναι τα υγιή σου κύτταρα, ο κακός το (πεσμένο) ανοσοποιητικό σου σύστημα και το ξένο σώμα το μικρόβιο που προσπαθεί να σε μολύνει, ώστε να νοσήσεις.
    Ποιός θέλεις να νικήσει;!
  • Στην ζωή δεν παίρνεις αυτό που αξίζεις ούτε “αξιοκρατικά”, ούτε εύκολα. Παίρνεις όμως αυτό που έχεις κουράγιο να διεκδικήσεις με το στανιό και με λυσσαλέο πείσμα. Κανείς δεν θα σου χαρίσει τίποτα. Ούτε και η ζωή θα σου χαριστεί. Πρέπει να την νικάς την ζωή. Κάθε μέρα !
  • Την ζωή σου οφείλεις να την αγαπάς  και να την τιμάς. Να την προστατεύεις. Να την φροντίζεις. Να την σέβεσαι. Να την α-γ-απ-ά-ς ! Να μην αφήνεις κανέναν να σου μολύνει, να σου στραμπουλάει ή να σου τσαλαπατάει την ψυχή.
  • Θα συναντήσεις πολλούς ανθρώπους που από δική τους ανεπάρκεια θα προσπαθήσουν να σε βάλουν κάτω. Για να νοιώσουν εκείνοι καλύτεροι ή πιο ισχυροί. Μην το αφήσεις να συμβεί. Σε παρακαλώ!
  • Μια άλλη μεγάλη μάχη που καλείσαι να δώσει στην ζωή σου είναι “Κατά τον Δαίμονα Εαυτού”… Το να πορεύεσαι δηλαδή σύμφωνα με την δική σου συνείδηση, ψυχή και θέλω και πολλλλλλλά άλλα, και όχι με αυτά που ορίζει η κοινωνία ή όποιος άλλος. Να είσαι ανεπηρέαστος. Να μην κάνεις εκπτώσεις.
  • Η αληθινή ζωή είναι σαν το καζίνο. Πρέπει να ποντάρεις. Ίσως και τα πάντα σου. Αν κερδίσεις, θα τινάξεις την μπάνκα στον αέρα. Αν χάσεις, θα ‘χεις κερδίσει και πάλι. Την τόλμη του ρίσκου, τη σοφία του χαμένου αγώνα, τις δυνατές στιγμές, το βαθύ συναίσθημα και μια αξιομνημόνευτη ζωή ! Να θυμάσαι ότι δεν χάνεις ποτέ. Ή κερδίζεις ή μαθαίνεις. Και με αυτή τη λογική να πορεύεσαι.
  • Η αγάπη δεν είναι πάντα αγνή και άδολη. Αν και θα ‘πρεπε να είναι. Δεν αγαπάνε όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο καθάριο τρόπο. Υπάρχουν και αγάπες κακοποιητικές, χειριστικές, περιοριστικές, στραμπουληγμένες. Τις λέω θολές αγάπες και σίγουρα δεν είναι αυτές που χρειάζεσαι για να γίνεις ίσιος άνθρωπος.
  • Αν κάποιος σε αγαπάει πραγματικά, φαντασιώνεται την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου απέναντι σε σένα. Και όχι απέναντι σε εκείνον. Και οφείλει να σε πιάσει από το χέρι τρυφερά και να συμπορευτεί πλάι σου στο μονοπάτι της συνάντησης με την βελτιωμένη σου έκδοση. ΓΙΑ ΣΕΝΑ.
  • Η αγάπη είναι προσφορά. Άρα, αν θέλω να λέγομαι νοήμον άρτιος άνθρωπος, σου προς+φέρω (φέρω προς εσένα δηλαδή) την αγάπη μου. Προσυπογράφω προκαταβολικά, λοιπόν, να σε αγαπάω όπως έχεις ανάγκη να αγαπηθείς για να νοιώσεις πανέμορφα, αγκαλιασμένος από την αγάπη μου. Αν δεν νοιώθεις έτσι, δεν αγαπάω εσένα, αλλά την αγάπη μου για σένα. Άρα τον εαυτό μου.
  • Η αύρα του ανθρώπου είναι η πιο αντικειμενική, η πιο πιστή μετάφρασή του. Με κάποιο ανεξήγητα μαγικό τρόπο η αύρα του στον συστήνει από την πρώτη θωριά. Αν γνωρίζοντας κάποιον, κάτι δεν σου κολλάει και έχεις δεύτερες σκέψεις, τότε αυτός δεν είναι για σένα. Σε κανένα επίπεδο.
    “Το ξέφωτο”. Αυτό είναι το όνομα αυτής της φωτογραφίας. Κάθομαι άνετα και βολικά. Σου χαμογελάω, αλλά σε παρατηρώ. Το νου σου!

    Αν πάλι, τον γνωρίσεις και το μέσα σου πει : “Εδώ είμαστε!”, τότε ναι ! Προχώρα χωρίς να σκεφτείς τίποτα.

  • Να αφήνεις τους ανθρώπους γύρω σου ελεύθερους να εκφραστούν. Αν προσποιούνται έναν άλλο εαυτό από τον δικό τους, θα έρθει η ώρα που θα λασκάρει λίγο η περίτεχνα σφιχτοδεμένη μάσκα στα μούτρα τους και θα δεις την αλήθεια τους, όσο καλά και αν -νόμιζαν ότι- την είχαν κρύψει. Δεν υπάρχει τέλειο έγκλημα!  Να παρατηρείς και να αξιολογείς. Και να έχεις πίστη στον εαυτό σου και στην κρίση σου!
  •  Υπάρχει ένας άνθρωπος εκεί έξω που κάποια στιγμή, ίσως και χωρίς να καταλάβεις πώς και πότε έγινε, θα πάρει την κλειδαμπαρωμένη, από άμυνα, ψυχή σου στα χέρια του και θα την κρατήσει μέσα στις παλάμες του ως θησαυρό. Θα την χαϊδέψει, θα τη βοηθήσει να γιατρευτεί, θα την χαστουκίσει για να συνέλθει όποτε χρειαστεί, θα την σεβαστεί και θα την αγαπήσει.
    ΕΝΑΣ έχει το κλειδί. Και είναι αυτός που χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, θα σε κάνει να αναθεωρήσεις όσα χρόνια αρνιόσουνα. Όχι γιατί απαραίτητα τον αφορούν, αλλά γιατί σίγουρα τον ενδιαφέρουν.
    Αν τον έχεις βρει, πρόσεξε να μην τον χάσεις. Δεν έχει δεύτερη ευκαιρία σε αυτά, νομίζω.
    Αν δεν τον έχεις βρει ακόμα, συνέχισε να ψάχνεις… Υπάρχει για όλους ο ένας.

Και αν επιγραμματικά, πρέπει να σου πω όλα τα παραπάνω, θα στα ‘κλεινα στις εξής προτάσεις :

Να έχεις πίστη στον εαυτό σου. Κανείς δεν ξέρει καλύτερα από σένα για σένα.
Να παλεύεις. Κάθε μέρα. Για το καλό όλων. Για το δικό σου καλύτερο.
Να αγαπάς αληθινά, να σέβεσαι και να δέχεσαι τον άνθρωπο. Άσχετα αν θα τον αποδεχτείς και αν θα επιλέξεις να τον έχεις στην ζωή σου. Αλλά να αγαπάς. Τον άνθρωπο. Γενικά.

Και να θυμάσαι πάντα…

Η ευτυχία είναι ο προορισμός.
Η καρδιά είναι η πυξίδα.
Η πίστη στον εαυτό σου είναι η καλοκαιρία.
Η ζωή είναι ο δρόμος. 

Συνέχισε να πορεύεσαι !

facebook Share on Facebook