Κάπου άκουσα τελευταία την φράση “παράνομοι έρωτες”…
Και άρχισα τη βόλτα στους διαδρόμους του μυαλού μου,
παίζοντας το παιχνίδι των ερωτήσεων:
Ποιος αληθινός έρωτας μπορεί να λυγίσει μπροστά σε αλύγιστο νόμο;
Ποια ουσία αποδυναμώνεται από τους τύπους;
Ποιο φιλί νικιέται από ένα χαρτί;
Ποιο ταξίδι στα μάτια που αγαπάς καταπνίγεται επειδή “δεν έπρεπε”;
Ποιος νόμος είναι πιο βαρύς από αυτόν της καρδιάς σου;
Ποιο “θέλω” καταδέχεται να ηττηθεί από ένα “πρέπει”;
Ποια κακιά τύχη έβαλε στην ίδια πρόταση τις λέξεις “έρωτας” και “λάθος”;
Και όμως…
Δεν υπάρχουν παράνομοι έρωτες,
μόνο αυτοί που γεννήθηκαν σε λάθος ώρα.
Είτε νωρίτερα, είτε πολύ αργά πια._
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.