Δεν έχει σημασία πια να μετράω τις πληγές μου. Πορεύομαι. Είναι η προίκα μου._

[#ΜαζίΒάζουμεΤελεία είναι οι δικές μας λέξεις. Οι δικές σου και οι δικές μου #μαζί.
Οι απαντήσεις σου στο Facebook και στο Instagram στην ενότητα #ΑνΈβαζεςΤελεία κάθε Δευτέρα, τις Τρίτες θα γίνονται κείμενα! #Πάμε;]

Δεν έχει σημασία πια.
Δεν έχω να αποδείξω τίποτα σε κανέναν.
Η πορεία, η εξέλιξη, η διαδρομή μιλάνε μόνες τους. Λένε ότι οι γυναίκες μιλάνε πολύ. Και εκείνες είναι και οι τρεις γυναίκες…

Δεν έχει σημασία πια να μετράω τις πληγές μου. Άφησαν σημάδια βαθιά, μα τα αγαπώ πλέον. Πορεύομαι με αυτά.
Είναι η προίκα μου.

Δεν έχει σημασία πια πόσο παράλληλοι έμοιαζαν οι δρόμοι μας. Πλέον φαίνεται να έπεσαν σε κάτι που δείχνει αδιέξοδο.

Δεν έχουν σημασία πια το τότε. Τότε που ήταν αδιαφορο αν ήταν μέρα ή νύχτα. Μέσα στη αγκαλιά σου ήταν όλα λουσμένα στο φως.

Δεν έχει σημασία πια να μου δώσεις επειδή το ζητάω. Ήθελα να το κάνεις γιατί εσύ δεν θα άφηνες άλλη επιλογή στον εαυτό σου.

Δεν έχει σημασία πια το πώς με κοιτάς, αφού έτσι και αλλιώς δεν με βλέπεις.

Δεν έχει σημασία πια πόσα “σ’αγαπώ” σου είπα, ούτε πόσο απόλυτα τα εννοούσα. Εσύ είσαι μακριά ακόμα.
Ο φόβος σου και τα δεσμά σου κέρδισαν.
Εσένα, εμένα και εμάς.

Δεν έχει σημασία πια που όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν. Ίσως για αυτό να μας φαίνονται τόσο ωραία.
Ή ίσως τελικά να μην ήταν η ώρα τους.

Δεν έχει σημασία πια. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Και ο,τι δεν γίνει τελικά, ίσως δεν το ποθήσαμε αρκετά.

Δεν έχει σημασία πια, μαζεύω τα κομμάτια μου και περιμενω να δω τους τίτλους τέλους. Μάλλον.
Δεν έχει σημασία πια ούτε το ότι τελειώνει. Εγώ σ’ αγαπάω.
Ένα κομμάτι μου, τρυφερό, ρομαντικό, εφηβικό, πάντα θα σε αγαπάει.

Δεν έχει σημασία πια τί ειπώθηκε. Τα ανείπωτα είναι αυτά που φέρνουν το τέλος.
Δεν έχει σημασία πια το παρελθόν. Ό,τι έγινε, έγινε και δεν αλλάζει καλώς ή κακώς.
Κανένα χθες δεν έχει σημασία περισσότερη από αυτή που εγώ του δίνω σε κάθε παρόν μου.

Δεν έχει σημασία πια τίποτα. Κοιτάω μπροστά και προσπαθώ να χαμογελάσω ξανά. Ξέρω ότι θα μπορέσω. Ή ίσως απλά ελπίζω.

Δεν έχει σημασία να εξηγώ τα αυτονόητα.
Η δική μου ουσία είμαι εγώ και τίποτα άλλο δεν θέλω να έχει περισσότερη σημασία. Πια._