Αρνούμαι να δεχτώ…_

[#ΜαζίΒάζουμεΤελεία είναι οι δικές μας λέξεις. Οι δικές σου και οι δικές μου #μαζί.
Οι απαντήσεις σου στο Facebook και στο Instagram στην ενότητα #ΑνΈβαζεςΤελεία κάθε Δευτέρα, τις Τρίτες θα γίνονται κείμενα! #Πάμε;]

Αρνούμαι να δεχτώ τα πρέπει σας, την υποκρισία σας, την αχαριστία και τις συγκρίσεις σας.
Τον αληθινά κάλπικο,
άβολα βολεμένο κόσμο σας,
τον παραδόπιστα έντιμο,
τον χυδαία ηθικό,
τον βρωμερά αναμάρτητο,
τον άτεγκτο κριτή και τιμωρό.
Όχι δεν θα πάρω!

Αρνούμαι να δεχτώ τα κόμπλεξ σας, τα χαμόγελα-λεπίδες,τη μιζέρια και την κλάψα σας.

Αρνούμαι να δεχτώ τα ψέματα που λέτε στους εαυτούς σας για να αντέξετε τις απομιμήσεις ζωής που έχετε χτίσει.

Αρνούμαι να δεχτώ και την φυγή σου, τα πρέπει σου που νεκρώνουν ό,τι πιο όμορφο γέννησε ποτέ η ψυχή μου.

Αρνούμαι να δεχτώ την απουσία σου, πόσο μάλλον τους λόγους της…

Αρνούμαι να δεχτώ ότι πάλι έχασα εγώ.

Αρνούμαι να δεχτώ ότι δεν θα τελειώσει όμορφα, αλλά κάπως χλιαρά το ελπίζω.

Αρνούμαι να δεχτώ ότι αυτό εσείς το λέτε “ζωή”.
Δεν μου αρέσει. Δεν μου κάνει. Δεν με αφήνει να ελπίζω και έσβησε το χαμόγελό μου.

Αρνούμαι να δεχτώ το “ακατόρθωτο”. Εγώ θα ορθωθώ και θα το φτάσω. Πάντα έτσι έκανα. Πόσο ψήλωσα για να τα φτάσω αυτά που τελικά κατέκτησα…

Αρνούμαι να δεχτώ την ήττα. Εγώ θα προσπαθώ. Μέχρι να νικήσω!

Αρνούμαι να δεχτώ την υποταγή και το άδικο. Δεν θα με εξαναγκάσεις. Αν εχεις κότσια, πείσε με!

Αρνούμαι να δεχτώ ο,τι δεν φτιάχτηκε και δεν προσφέρθηκε με αγάπη. Η αγνή αγάπη, βλέπεις, δεν κρύβει πουθενά δεύτερες σκέψεις. Ούτε δόλο.

Αρνούμαι να δεχτώ ότι δεν μπορώ να κάνω τη ζωή μου όπως την θέλω.
Το όνειρο δεν θα μου το στερήσει κάνεις.
Οι ονειροπόλοι δεν δαμάζονται. Ποτέ.

Αρνούμαι να δεχτώ μια ζωή χωρίς φως, χωρίς χρώμα, χωρίς την αγάπη σου.

Αρνούμαι να δεχτώ μια ζωή γεμάτη “χωρίς”. Κρατήστε την.
Θα φτιάξω τη δική μου.
Από την αρχή. Πάλι._