Αν η ευτυχία ήταν ήχος,
θα ‘ταν το χαχανιτό σου
όταν κολλάω την ανάσα μου στο λαιμό σου.
Αν η ευτυχία ήταν χρώμα,
θα ‘ταν το βαθύ καστανό των ματιών σου,
που λατρεύω να μεταφράζω.
Αν η ευτυχία ήταν γεύση,
θα ‘ταν αυτή του φιλιού σου.
Αν η ευτυχία ήταν μυρωδιά,
θα ‘ταν αυτή του κορμιού σου.
Αν η ευτυχία ήταν άγγιγμα,
θα ‘ταν το εθιστικό χάδι σου.
Αν η ευτυχία ήταν συγκόλληση,
θα ‘ταν τα πλεγμένα σώματά μας.
Αν η ευτυχία ήταν ρυθμός,
θα ‘ταν αυτός της ανάσας σου
όταν κοιμάσαι.
Αν η ευτυχία ήταν εικόνα,
θα’ταν το προφίλ του προσώπου σου
με φόντο τα φώτα της πόλης.
Αν η ευτυχία ήταν λέξη,
θα ‘ταν “Καλημέρααα”.
Αν η ευτυχία ήταν φράση,
θα ‘ταν “Με τρελλαίνεις, είσαι ο θησαυρός μου”.
Αν η ευτυχία ήταν προσφώνηση,
θα ‘ταν “Ήλιε μου”.
Αν η ευτυχία ήταν χρόνος,
θα’ταν το “τώρα”.
Αν η ευτυχία ήταν όνειρο,
θα ‘ταν το “μετά”.
Αν η ευτυχία ήταν ηλεκτρισμός,
θα ‘ταν αυτός που παράγεται
όταν συναντιούνται τα βλέμματά μας.
Αν η ευτυχία ήταν χημικό στοιχείο,
θα ‘ταν οξυγόνο.
Αν η ευτυχία ήταν αίσθηση,
θα ‘ταν αυτό που πρωτογνωρίσαμε μαζί,
της πληρότητας στην ψυχή.
Αν η ευτυχία ήταν μυαλό,
θα ‘ταν η ένωση των δύο δικών μας
που δουλεύουν πανομοιότυπα.
Αν η ευτυχία ήταν ψυχή,
θα ‘ταν η συνάντηση της δικής σου
με την δική μου,
που, τόσο τρομακτικά, μοιάζουνε.
Αν η ευτυχία ήταν δέσιμο,
θα’ταν φιόγκος.
Να ξέρουμε ότι λύνεται με μια κίνηση,
αλλά να τον προστατεύουμε να μη λυθεί.
Γιατί μας αρέσει. Γιατί τον θέλουμε εκεί.
Από επιλογή. Ενσυνείδητη.
Γιατί μας ομορφαίνει.
Αλλά η ευτυχία είναι αυτά κι άλλα τόσα.
Και δεν περιγράφεται.
Η ευτυχία είναι στιγμές.
Τόσες δα μικρούλες σε χρόνο,
μα άλλο τόσο τεράστιες σε διαχρονικότητα.
Είναι δευτερόλεπτα που στρογγυλεύουν τις γωνίες στις ψυχές μας.
Η ευτυχία είναι στιγμές.
Αυτές που ζήσαμε
κι αυτές που θα ζήσουμε.
Μαζί.
Οι στιγμές μας._
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.