Ένστικτο.
Από τί είναι φτιαγμένο;
Υπάρχει ύλη στο ένστικτο;
Είναι αέρας;
Έχει μυρωδιά;
Και πού γεννιέται;
Στους νευρώνες του μυαλού,
ή το εκπέμπουν τα ροδοπέταλα της ψυχής;
Και πότε ενεργοποιείται;
Πάντα ή επιλεκτικά;
Και αν, τελικά, δουλεύει πάντα, γιατί υπακούς σ’αυτό, επιλεκτικά;
Πολλές φορές δεν το άκουσες και
βγήκες σε αδιέξοδο.
Αλλά μία, αυτή τη μία μαγική φορά που το υπάκουσες με κλειστά μάτια,
εντελώς ανίκανος να αντισταθείς…
Εκείνη τη μέρα που ούρλιαξε το ένστικτό σου, μανιασμένο:
“Ναι, αυτός είναι για σένα”
και υπνωτισμένος προχώρησες…
Εκείνη τη μοναδική στιγμή που
λες κ σε έσπρωξε να πας προς
τα κει που, έτσι κ αλλιώς, ήθελες τόσο να πας,
αλλά δείλιαζες λίγο…
Τότε που
αψηφώντας όλα τα σκοτάδια της λογικής,
προσπερνώντας όλα τα κακά προγνωστικά,
παραβλέποντας όλες τις συνθήκες που φαίνονταν απροσπέλαστες…
Τότε το ακολούθησες.
Ήταν ξεκάθαρη επιλογή;
Ήταν μαγεμένη ανάγκη;
Και τώρα πέσμου…
Ό,τι και να φέρει η ζωή,
Όπως κι αν χαραχτούν οι δρόμοι που δεν πρέπει να χωρίσουν,
Όσο κι αν αφήσει τρύπα το ξεκούμπωμα,
θα’σαι χαμένος;
Όχι. Ξεκάθαρα όχι._
Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα. || Εθίζομαι σε μυαλά, βλέματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους ηλεκτρώδη. || Αν δεν είχα χιούμορ, θα ‘χα τουλάχιστον ισόβεια κάθειρξη στην πλάτη. || Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, λάτρης της αλήθειας και υπερασπίστρια της ατομικής ελευθερίας. || Μπορώ να δεχτώ ακόμα και ότι το φεγγάρι είναι τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. || Συνηθέστερα ξεστομίζουσα ερώτηση: Γιατί; || Αν η ζωή μου χώραγε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ “τα παράτησε”.